Nowe zasady wprowadzania nawozów na rynek UE

Parlament Europejski wraz z Radą wydają rozporządzenia w celu unifikacji przepisów prawnych we wszystkich państwach Unii Europejskiej. Przykładem takich aktów prawnych jest Rozporządzenie 2019/1009. W niniejszym artykule przedstawimy zmiany, jakie wprowadza ono na rynku nawozów.

Wprowadzenie rozporządzenia 2019/1009

W dniu 5 czerwca 2019 roku uchwalone zostało rozporządzenie dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych, które weszło w życie 16 lipca 2022 roku. Co motywowało Parlament Europejski do wprowadzenia nowych wytycznych?

Rozporządzenie ma na celu przede wszystkim dalsze ujednolicanie przepisów prawnych obowiązujących w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. W szczególności pod uwagę wzięte zostały aspekty bezpieczeństwa człowieka oraz środowiska.

Dokładnie określony został także sposób wprowadzania na rynek nawozów oraz ich etykietowania, wraz z wprowadzeniem oznakowania CE dla spełniających odpowiednie warunki produktów nawozowych. Jednak wiąże się to także z dodatkowymi obowiązkami ciążącymi między innymi na producentach.

Jakie zmiany zostały wprowadzone przez rozporządzenie 2019/1009?

Od dnia 16 lipca 2022 roku na rynki europejski można wprowadzać tylko nawozy z oznaczeniem CE. Oznacza to, że produkty te spełniają normy opisane w Rozporządzeniu (UE) 2019/1009. Nowe obowiązki obciążą przede wszystkim producentów, ale także importerów i dystrybutorów, którzy także są zobligowani do weryfikacji nawozów pod kątem spełniania warunków nałożonych przez rozporządzenie.

Jakie nawozy są objęte nowymi przepisami?

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego oraz Rady UE dotyczy produktów nawozowych UE za wyjątkiem:

produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, które podlegają wymaganiom rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, gdy są udostępniane na rynku,
środków ochrony roślin objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

Produktem nawozowym jest każda substancja, mieszanina, mikroorganizm lub inny materiał, który jest przeznaczony do stosowania na rośliny w celu dostarczenia im składników pokarmowych lub poprawy efektywności ich wykorzystania.

Zgodnie z załącznikiem pierwszym rozporządzenia, nawozy możemy podzielić na:

stały lub płynny nawóz organiczny,
stały lub płynny nawóz organiczno-mineralny,
stały albo płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, jednoskładnikowy lub wieloskładnikowy,
nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy jedno- lub wieloskładnikowy.

Poza tym wyróżnić można także środek wapnujący, polepszacz gleby, podłoża do upraw, inhibitory, biostymulatory oraz produkty nawozowe mieszane. Wszystkie wymienione produkty muszą teraz spełniać określone w rozporządzeniu warunki, by zostały wprowadzone na rynek.

Wykaz kategorii materiałów składowych

Załącznik numer dwa określa kategorie materiałów składowych. Nawóz, który zostanie dopuszczony do rynku UE, musi składać się wyłącznie z materiałów mieszczących się w jednej z poniższych kategorii CMC:

pierwotne surowce i mieszaniny,
rośliny, ich części lub wyciągi z roślin,
kompost,
dodatkowe produkty pofermentacyjne świeżych roślin,
produkty uboczne przemysłu spożywczego,
mikroorganizmy,
polimerowe składniki pokarmowe,
inne polimery,
produkty pochodne pochodzenia zwierzęcego,
produkty uboczne i odpady zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE.

Jednocześnie zawartość szkodliwych substancji nie może być większa, niż wartości graniczne podane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego.

Skutki dla producentów

Producenci muszą zapewnić, że wytworzenie ich nawozów było zgodne z wydanym rozporządzeniem. Potwierdzać będzie to odpowiednia dokumentacja techniczna oraz przeprowadzone procedury oceny zgodności. Procedury te mogą zostać zlecone podmiotom zewnętrznym. Pozytywna ocena zgodności upoważnia producenta do wystawienia deklaracji zgodności i oznaczenia danej partii oznaczeniem CE.

Jednocześnie opakowania wprowadzonych produktów muszą posiadać imię, nazwisko oraz nazwę firmy, zarejestrowaną nazwę handlową lub znak towarowy, a także adres pocztowy, pod którym można się skontaktować z producentem. Wszystkie wspomniane informacje powinny być czytelne dla użytkowników oraz organów nadzoru rynku.

Oznakowanie CE

Oznaczenie CE należy rozumieć jako Conformite Europeenne, w tłumaczeniu: zgodność europejska. Produkty oznaczone tym znakiem spełniają wymagania zharmonizowane wyznaczone przez odpowiednie akty UE (w przypadku nawozów jest to rozporządzenie 2019/1009). Dzięki temu może zostać wprowadzony na rynek europejski i sprzedawany we wszystkich państwach Unii Europejskiej.

Jednocześnie nie jest to handlowe świadectwo jakości ani potwierdzenie pochodzenia towaru z krajów członkowskich. Znak ten oznacza jedynie zgodność z aktami prawnymi Unii Europejskiej.

Kontrole nawozów zgodnie z modułem A1

W związku z tym, że na rynek europejski można wprowadzać jedynie produkty nawozowe oznaczone znakiem CE, istotne jest spełnienie wszystkich wymagań oraz udokumentowanie tego faktu. Pomoc w tym zakresie można uzyskać w Instytucie Nadzoru Technicznego. Przeprowadzamy ocenę zgodności nawozów azotowych zgodnie z modułem A1, opisanym w załączniku do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego. Na podstawie pozytywnego wyniku oceny wystawiamy sprawozdanie, wraz z rekomendacją dotyczącą stosowania znaku CE. Wraz z nim dostarczamy numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej (NB 2949) – czyli nasz, podmiotu posiadającego uprawnienia do wykonywania oceny produktów nawozowych.

W ramach oceny produktów nawozowych o wysokiej zawartości azotu (na bazie azotanu amonu), koordynujemy wykonywanie badań retencji oleju oraz odporności na detonację zgodnie z Rozporządzeniem.

Ocena zgodności produktów nawozowych

Certyfikacja

Inspekcje

Badania

Laboratorium badawcze